6.BÖLÜM
Bekleyiş...
Bu tüm yaşananlar beni oldukça
yormuştu. Çağrı’ da sonuçta benim için hiç uyumamıştı. “Uyusak iyi olacak zor
bir gece idi. Malum tek yatak var. Ben arkamı dönerim, yattığım gibi de
kalkarım. Hadi iyi geceler” deyince ben de yatağa uzanmak zorunda kaldım.
Uyanınca…
Birden irkilip nerede olduğumu
anlamaya çalışıyordum. Rüya mı gerçek mi diye etrafıma bakınırken buranın gece
geldiğimiz pansiyon olduğunu hatırladım. Derken Çağrı elini yüzünü yıkamış
odaya girdi. Beni yatakta uyanmış halde görünce “Özür dilerim o kadar da ses
yapmamaya çalıştım ama sanırım başaramadım” deyince ben de ona önemli değil,
çok güzel uyumuşum valla diye karşılık verdim.
“İyi sevindim buna. Sen burada kal.
Ben termosla çay alıp geleyim. Pencereden sakın bakma. Kapı çalarsa gerçi ben
engellerim ama yine de kapıyı sakın açma. Nasıl olsa yiyeceklerimiz var” deyip
kapıyı açmıştı. O kadar derin uyumuşum ki kör gibi davranmam gerektiğini
tamamen unutmuştum.
Biraz sonra Çağrı termosla geri
geldi. Elinde sıcacık poğaça da vardı. Masaya oturduk. Uzun zamandır böyle
keyifli bir kahvaltı yapmamıştım. Çağrı ile dünkü yaşadıklarımızdan
planlarımızdan hiç bahsetmedik. Özellikle o konuyu açmamış ben de zaten hiç
konuşmak istememiştim.
Hep başka şeylerden konuştuk.
Konuştukça o kadar ortak yönümüzün olduğunu görmüştüm ki. Kahvaltı yaptıktan
sonra televizyonu açtı. Haberleri izlemeye başladık. Gördüklerim, duyduklarım
beni dehşete düşürmüştü. Spiker benim aracımın yandığını içinde de benim
olduğumu söylüyordu. Evet Çağrı bunu anlatmıştı ama televizyondan duymak çok
tuhafıma gitmişti. Çağrı sanki ne soracağımı anlamış olacak ki bana dönerek,
“Merak etme dediğim gibi içinde ki
kadın daha önce ölen bir kadın. Aracın içinde ceset bulmasalardı senin öldüğüne
nasıl ikna olacaklar ki? Akşama kadar mecburen bu odada kalacaksın. Ben de sana verdiğim şu sözü
tutmak için gidip annenle konuşayım. Pansiyoncuya söylerim seni rahatsız
etmesin. Sen yine de dikkatli ol. Kapıyı arkadan kilitle. Akşam olmadan dönerim”
demiş ve gitmişti.
Saatlerce
bu odada bekleyecek olmak fikri güzel gelmemişti ama başka çaremde yoktu.
Kapıyı arkadan kilitledim. Televizyon kumandası elimde ne bulursam seyretmeye
başladım. Çok uzun gelmişti zaman, hiç geçmek bilmiyordu. Derken yine uykuya
dalmışım. Kapının çalma sesiyle irkildim. Çağrı benim aç, deyince kapıyı açtım.
Acaba annemle konuşmuşlar mıydı? [di1]
